De hele dag, de hele dag, ja echt de hele dag is ons kleintje aan het schoppen, slaan, stunten en draaien. Soms tot mijn ribben gekneusd lijken te zijn. De kleine slaat aan de ene kant van mijn buik en trapt aan de andere kant van mijn buik in mijn ribben. Het is echt leuk, interessant, fijn en soms pijnlijk tegelijk! Maar het is altijd fijn om te weten dat 'ie' het nog doet. Grappig.De voorspellingen beginnen trouwens uiteen te lopen. Eerst zei iedereen, maar dan ook iedereen dat het een jongen zou worden, maar hubbie's nichtje was ervan overtuigd dat het een meisje zou worden, net als mijn schoonmoeder laatst overigens die van mening lijkt te zijn veranderd haha. De speculaties van het waarom zijn echt op te gillen! De bakerpraatjes zijn me geloof ik bijna allemaal wel om de oren gevlogen: Je draagt rond, dus wordt het een meisje. O, schopt het veel, dan wordt het een meisje. Er zijn tot nu toe alleen maar meiden als nageslacht van de familie geboren, dus wordt het een meisje. En om dezelfde reden: het wordt dus een jongen.
Soms wordt je er knetter van, andere keren moet ik er om lachen.
Oh ja, het is waar! Mensen moeten aan je buik zitten als ze zien dat je zwanger bent. Snappen jullie het dan niet???? Tis mijn buik!!! Mine, my own!! Afblijven dus, ik ga toch ook niet aan jouw buik zitten? Of schijnt een zwangerschap iedereen het recht te geven om aan je buik te komen? Is het zo dat wanneer je zwanger bent dat je lichaam dan niet meer van jezelf is, maar dat het van een ieder is die blij is met je zwangerschap? Ik vind het raar? Wie heeft zoiets verzonnen?
